|
Instalacja elektryczna
§ 180. Instalacja i urządzenia elektryczne, przy zachowaniu przepisów rozporządzenia,
przepisów odrębnych dotyczących dostarczania energii, ochrony przeciwpożarowej, ochrony
środowiska oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, a także wymagań Polskich Norm
odnoszących się do tych instalacji i urządzeń, powinny zapewniać:
1) dostarczanie energii elektrycznej o odpowiednich parametrach technicznych do
odbiorników, stosownie do potrzeb użytkowych,
2) ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym, przepięciami łączeniowymi
i atmosferycznymi, powstaniem pożaru, wybuchem i innymi szkodami,
3) ochronę przed emisją drgań i hałasu powyżej dopuszczalnego poziomu oraz przed
szkodliwym oddziaływaniem pola elektromagnetycznego.
§ 181. 1. Budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może
spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także
znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie
załączających się źródeł energii elektrycznej, oraz wyposażać w samoczynnie załączające się
oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne). W budynku wysokościowym jednym
ze źródeł zasilania powinien być zespół prądotwórczy.
2. Oświetlenie bezpieczeństwa należy stosować w pomieszczeniach, w których nawet
krótkotrwałe wyłączenie oświetlenia podstawowego może spowodować następstwa
wymienione w ust. 1, przy czym czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany
do warunków występujących w pomieszczeniu i wynosić nie mniej niż 1 godzinę.
3. Oświetlenie ewakuacyjne należy stosować:
1) w pomieszczeniach:
a) widowni kin, teatrów i filharmonii oraz innych sal widowiskowych,
b) audytoriów, sal konferencyjnych, lokali rozrywkowych oraz sal sportowych
przeznaczonych dla ponad 200 osób,
c) wystawowych w muzeach,
d) o powierzchni ponad 1.000 m2 w garażach oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
e) o powierzchni ponad 2.000 m2 w budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania
zbiorowego,
2) na drogach ewakuacyjnych:
a) z pomieszczeń wymienionych w pkt 1,
b) oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
c) w szpitalach i innych budynkach przeznaczonych przede wszystkim do pobytu ludzi
o ograniczonej zdolności poruszania się,
d) w wysokich i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania
zbiorowego.
4. Oświetlenie ewakuacyjne nie jest wymagane w pomieszczeniach, w których oświetlenie
bezpieczeństwa spełnia warunek określony w ust. 5 dla oświetlenia ewakuacyjnego, a także
wymagania Polskich Norm w tym zakresie.
5. Oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 2 godziny od zaniku
oświetlenia podstawowego.
6. W pomieszczeniu, które jest użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym,
należy stosować oświetlenie przeszkodowe, zasilane napięciem bezpiecznym, służące
uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, drogi komunikacyjnej lub sposobu
jego użytkowania, a także podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji.
7. Oświetlenie bezpieczeństwa, ewakuacyjne i przeszkodowe oraz podświetlane znaki
wskazujące kierunki ewakuacji należy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami
dotyczącymi wymagań w tym zakresie.
§ 182. Pomieszczenie stacji transformatorowej może być sytuowane w budynkach o innym
przeznaczeniu, jeżeli są spełnione warunki określone w § 96 oraz:
1) zostanie zachowana odległość pozioma i pionowa od pomieszczeń przeznaczonych na
stały pobyt ludzi co najmniej 2,8 m,
2) ściany i stropy będą stanowiły oddzielenia przeciwpożarowe oraz będą miały
zabezpieczenia przed przedostawaniem się cieczy i gazów.
§ 183. 1. W instalacjach elektrycznych należy stosować:
1) złącza instalacji elektrycznej budynku, umożliwiające odłączenie od sieci zasilającej
i usytuowane w miejscu dostępnym dla dozoru i obsługi oraz zabezpieczone przed
uszkodzeniami, wpływami atmosferycznymi, a także ingerencją osób niepowołanych,
2) oddzielny przewód ochronny i neutralny, w obwodach rozdzielczych i odbiorczych,
3) urządzenia ochronne różnicowoprądowe lub odpowiednie do rodzaju i przeznaczenia
budynku bądź jego części, inne środki ochrony przeciwporażeniowej,
4) wyłączniki nadprądowe w obwodach odbiorczych,
5) zasadę selektywności (wybiórczości) zabezpieczeń,
6) przeciwpożarowe wyłączniki prądu,
7) połączenia wyrównawcze główne i miejscowe, łączące przewody ochronne z częściami
przewodzącymi innych instalacji i konstrukcji budynku,
8) zasadę prowadzenia tras przewodów elektrycznych w liniach prostych, równoległych do
krawędzi ścian i stropów,
9) przewody elektryczne z żyłami wykonanymi wyłącznie z miedzi, jeżeli ich przekrój nie
przekracza 10 mm2,
10) urządzenia ochrony przeciwprzepięciowej.
2. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu, odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów,
z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest
niezbędne podczas pożaru, należy stosować w strefach pożarowych o kubaturze
przekraczającej 1.000 m3 lub zawierających strefy zagrożone wybuchem.
3. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu powinien być umieszczony w pobliżu głównego
wejścia do obiektu lub złącza i odpowiednio oznakowany.
4. Odcięcie dopływu prądu przeciwpożarowym wyłącznikiem nie może powodować
samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej, w tym zespołu
prądotwórczego, z wyjątkiem źródła zasilającego oświetlenie awaryjne, jeżeli występuje ono
w budynku.
§ 184. 1. Jako uziomy instalacji elektrycznej należy wykorzystywać metalowe konstrukcje
budynków, zbrojenia fundamentów oraz inne metalowe elementy umieszczone
w niezbrojonych fundamentach stanowiące sztuczny uziom fundamentowy.
2. Dopuszcza się wykorzystywanie jako uziomy instalacji elektrycznej metalowych
przewodów sieci wodociągowej, pod warunkiem zachowania wymagań Polskiej Normy
dotyczącej uziemień i przewodów ochronnych oraz uzyskania zgody jednostki eksploatującej
tę sieć.
3. Instalacja piorunochronna, o której mowa w § 53 ust. 2, powinna być wykonana zgodnie
z Polską Normą dotyczącą ochrony odgromowej obiektów budowlanych.
§ 185. 1. Instalacja odbiorcza w budynku i w samodzielnym lokalu powinna być wyposażona
w urządzenia do pomiaru zużycia energii elektrycznej, usytuowane w miejscu łatwo
dostępnym i zabezpieczone przed uszkodzeniami i ingerencją osób niepowołanych.
2. W budynku wielorodzinnym liczniki pomiaru zużycia energii elektrycznej należy
umieszczać poza lokalami mieszkalnymi, w zamykanych szafkach.
§ 186. 1. Prowadzenie instalacji i rozmieszczenie urządzeń elektrycznych w budynku
powinno zapewniać bezkolizyjność z innymi instalacjami w zakresie odległości i ich
wzajemnego usytuowania oraz uwzględniać warunki określone w § 164.
2. Główne, pionowe ciągi instalacji elektrycznej w budynku wielorodzinnym, zamieszkania
zbiorowego i użyteczności publicznej należy prowadzić poza mieszkaniami
i pomieszczeniami użytkowymi, w wydzielonych kanałach lub szybach instalacyjnych,
zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie.
§ 187. 1. Przewody i kable elektryczne należy prowadzić w sposób umożliwiający ich
wymianę bez potrzeby naruszania konstrukcji budynku.
2. Dopuszcza się prowadzenie przewodów elektrycznych wtynkowych, pod warunkiem
pokrycia ich warstwą tynku o grubości co najmniej 5 mm.
3. Przewody i kable wraz z zamocowaniami stosowane w systemach zasilania i sterowania
urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy
energii elektrycznej w warunkach pożaru przez wymagany czas działania urządzenia
przeciwpożarowego, jednak nie mniejszy niż 90 minut.
4. Dopuszcza się ograniczenie czasu zapewnienia ciągłości dostawy energii elektrycznej do
urządzeń służących ochronie przeciwpożarowej, o której mowa w ust. 3, do 30 minut, dla
przewodów i kabli znajdujących się w obrębie przestrzeni chronionych stałym urządzeniem
gaśniczym tryskaczowym oraz dla przewodów i kabli zasilających i sterujących urządzeniami
klap dymowych.
§ 188. 1. Obwody odbiorcze instalacji elektrycznej w budynku wielorodzinnym należy
prowadzić w obrębie każdego mieszkania lub lokalu użytkowego.
2. W instalacji elektrycznej w mieszkaniu należy stosować wyodrębnione obwody:
oświetlenia, gniazd wtyczkowych ogólnego przeznaczenia, gniazd wtyczkowych w łazience,
gniazd wtyczkowych do urządzeń odbiorczych w kuchni oraz obwody do odbiorników
wymagających indywidualnego zabezpieczenia.
§ 189. 1. Pomieszczenia w mieszkaniu należy wyposażać w wypusty oświetleniowe oraz
w niezbędną liczbę odpowiednio rozmieszczonych gniazd wtyczkowych.
2. Instalacja oświetleniowa w pokojach powinna umożliwiać załączanie źródeł światła za
pomocą łączników wieloobwodowych.
§ 190. W budynku wielorodzinnym oświetlenie i odbiorniki w pomieszczeniach komunikacji
ogólnej oraz technicznych i gospodarczych powinny być zasilane z tablic administracyjnych.
§ 191. Mieszkania w budynku wielorodzinnym i odrębne mieszkania w budynku
zamieszkania zbiorowego należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji
dzwonkowej, a w razie przeznaczenia ich dla osób niepełnosprawnych - również
w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową.
§ 192. 1. W budynku wymagającym, zgodnie z § 56, przystosowania do wyposażenia
w instalacje telekomunikacyjne, w tym radiowo-telewizyjne, główne ciągi tych instalacji
powinny być prowadzone poza lokalami mieszkalnymi oraz pomieszczeniami użytkowymi,
których sposób użytkowania może spowodować przerwy lub zakłócenia przekazywanego
sygnału.
2. Miejsce lub pomieszczenie przeznaczone na urządzenia techniczne, związane z instalacją
telekomunikacyjną, w tym radiowo-telewizyjną, powinno być łatwo dostępne dla obsługi
technicznej i zabezpieczone przed ingerencją osób nieuprawnionych.
3. Elementy instalacji telekomunikacyjnej, w tym radiowo-telewizyjnej, o której mowa w ust.
1, należy objąć elektrycznymi połączeniami wyrównawczymi, o których mowa w § 183 ust. 1
pkt 7, a elementy wyprowadzone ponad dach połączyć z instalacją piorunochronną, o której
mowa w § 184 ust. 3.
|
